АБУЛФАЗЛИ УСМОН ибни Ахмади Хирави

АБУЛФАЗЛИ УСМОН ибни Ахмади Хирави (соли таваллуд вафот номаълум), шоири точик (асри 12). Аслаш аз Хирот. Дар Нишопур низ зиндаги кардааст. Тазкиранигор Мухаммад Авфи бо у мулокот кардааст ва вайро дар сил­ки шоирони Хуросони ахди салчукии баъди замони султон Санчар (хукмронии 1118-58) меорад. Авфи дар бораи Абулфазли Усмон мегуяд: «Агарчи ба шеъру шоири нисбат надошт, фааммо чун ашъору абёти у матину латиф буд, номи у дар силки шуаро оварда шуд». Абулфазли Усмон  рубоихои хачви ва ишки мегуфтааст. Ин рубои аз уст:

Ди гуфтамаш: «Эй гашта дил аз мехрн ту хун,

 Бар себи ту чист нуктаи голиягун?»

Гуфто: «Зи латофате, ки дар себи ман аст.

Он дона бувад, ки менамояд зи дарун».

Адабиёт: Мухаммад А в ф и, Лубоб-ул албоб, чилди 2, Лейден,1903.   А.Афсахзод.