ХУРӮСАК

ХУРЎСАК, аломати иллати гулӯст, ки зимни он нафаскашӣ душвор гашта, овоз мегирад. Xурўсак бештар ҳангоми газаки луобпардаи гулў ва хирной ба вуҷуд меояд. Ба Xурўсак одатан кӯдакони аз 6-моҳа то 3-сола (асосан дар баҳор ва тирамоҳ) гирифтор мешаванд. Аломатҳои Xурўсак (назлаи роҳҳои болои нафас, баланд шудани ҳарорат ва ғайра) баъзан дар рўзи дуюм ё сеюми бемории асосӣ низ пайдо мешаванд. Хурўсакро аз рӯи сулфа, овоз, дараҷаи ихтилоли нафаскашӣ, аломатҳои тангшавии гулу, инчунин маълумоти падару модар ташхис мекунанд.