ТОТЕМИЗМ

ТОТЕМИЗМ (аз забони оҷибве от-отем — авлоди ба вай мансуб), маҷмӯи эътиқод, асотир, расму оини авлодию қабилавии ба қаробати гурӯҳҳои аҳолӣ ва тотемаҳо вобастаро гуянд. Ҳар қавм ё авлод тотеми хос (як намуди ҳайвонот ё растани ва гоҳо падқдаҳои табий ё ашёи беҷон)-и худро дошт. Онро куштан, хӯрдан мумкин набуд, чун Тотемизми саромади ҳамон авлод ба шумор мерафт.
Роҷеъ ба Тотемизм олимони франсавӣ Э. Дюркгейм, К. Леви-Строс, этнографи англис Ҷ. Фрейаер ва олими советӣ Д. Е. Хайтун таҳқиқоти зиёде анҷом додаанд. Унсурҳои Тотемизм дар ҳамаи динҳои ҷаҳон, аз ҷумла дар ислом дида мешавад.