ТОЛОБ, ҷамъшавии оби беҷараён ё шоришаш суст дар пастхамиҳои табиӣ ё сунъии замин. Толоб доимӣ ва муваққатӣ (Толоби муваққатӣ танҳо дар мавсими сербориши сол ба вуҷуд меояд) мешавад.
Толобҳо ду навъанд: (аз рӯи миқдори намаки дар об ҳалшуда) шӯр ва ширин. Ба Толоби сунъи обанбор, кӯлҳои сунъӣ ва каналҳо тааллуқ доранд.