ТЕХНИКАИ ОТАШНИШОН

ТЕХНИКАИ ОТАШНИШОН, воситаҳои техникии аз сӯхтор наҷот додани одамон, ҳифзи сарватҳои моддӣ ва табииро номанд. Воситаҳои асосии Техникаи оташнишон мошинҳои оташнишон (автомобил, поезд, киштӣ, самолёт ва вертолётҳо) мебошанд. Таҷҳизоти оташнишонии стасионарӣ, сигнализасйяи сӯхтор ва гидрантҳои оташнишон низ Техникаи оташнишон ҳисоб меёбанд.

Техникаи оташнишон дар СССР дар ҷанбаи механиконии процессҳои хомушкунии сӯхторҳо, истифодаи воситаҳои оташнишони пурсамар, ниҳоят сабук ва бехатар кардани меҳнати коркунон, сохтак ва татбиқ кардани систомаҳои автоматии собити эудкор, ки манбаи сӯхторро баробари пайдоишаш муайян ва пахш менамояд, инкишоф меёбад.
Барои хомӯш кардани сӯхторҳо дар ҷангалҳо, самолёт ва вертолётҳои оташнишон, дар истеҳсолоти нефти баҳрӣ киштиҳон оташнишон (монанди «Генерал Гамидов») истифода мешаванд.