ТАШНАГӢ, ташнамонӣ, тааттуш, ҳолати физиологии ор- ганизмро гӯянд, ки хушк шудани даҳону ҳалқ ҳис мешавад ва ба обнӯшӣ моил мегардонад; эҳтиёҷи одаму ҳайвонотро ба об танзим менамояд. Шиддати ташнаги ба давомнокии мӯҳ- лати об нанӯшидан, дараҷаи тавассути арақ ва пешоб хориҷ шудани об аз организм, миқдори намаки оши ба воситаи хӯрок ба организм дохилшуда вобаста аст.
Ташнаги дар натиҷаи фаъолияти «маркази нӯшиш» (маҷмӯи ҳуҷайраҳои асабии шуъбаҳои гуногуни асабияи – марказӣ — зердӯнгии босира, системаи лимбию ҷисми тӯршакл, қишри нимкураҳои калон ва ғайра) ба амал омада, ба маҷмӯи ре- акцияҳои рефлесксӣ алоқаманд аст. Ҳангоми баъзе бомориҳои асаб, ғадудҳои эндокринӣ, ихтилоли мубодилаи обу намак, тағйири миқдори электролитҳо дар хун ва ғайра ташнагии аз ҳад зиёд мушоҳида мешавад.