ТАНҚИД

ТАНҚИД (арабӣ —нақд кардан), 1) таҳлилу муқоисаи чизе бо мақсади бақо додан ё нақд кардан (масалан, танқиди адабӣ. Нигаред Адабиётшиносӣ).  2) Ҳукми интиҳодӣ дар боби чизе (дар илм, санъат, ҳаёти ҷамъиятӣ ва ғайра), ошкор кардан ё нишон додани камбудиҳо (нигаред Танқид ва худтанқидкунӣ). 3) Тадқиқу таққоқ, тафтиш кардани ҳаққонӣ ва дуруст будани чизе (масалан, танқиди матн, танқиди манобеи таърихӣ ва ғайра.).