БОРОНХОҲӢ, истисқо, истимтор, маросими талаб кардани нузули борон дар мавридҳои ниёзи сахт ба он. Парастиши худоӣ борон ва эътиқод ба фуруд овардани борон аснои таъхири он миёни қавмҳову динҳои гуногун аз аҳди бостон роиҷ будааст. Масалан, дар «Вандидод» Аҳурамаздо ваъда медиҳад, ки ба замин борон биборонад, то барои мардуми имондор …
Муфассал »