Теги: Авесто

ХАТИ АВЕСТО, дин-дабира, хати Занд, хатест, ки тақрибан дар асрҳои 3—4 дар асоси хати паҳлавӣ ихтироъ гардида, барои сабти Авесто истифода шудааст. Мувофиқи ривоятҳо ва анъанаи дини зардуштӣ Авесто пеш аз ҳуҷуми Искандари Мақдунӣ бо хати заррин рӯи 12000 пӯсти гов навишта шуда будааст. Вале маълум нест, ки Авесто ба …

РАТУ, аҳурату, рат, истилоҳест, ки дар чанд қисмати Авесто («Ясно», «Готҳо», «Яштҳо», «Виспарад», «Вандидод») ба маънии довари динӣ (қозӣ) ва сарвари рӯҳониён омадааст. Дар «Готҳо» («Ясио»-и 29, бандҳои 2, 6, 8; 31, банди 2; 33, банди 1) Pатуи ягона ҳамон пайғамбари зардуштия — Зардушт аст, ки осоиши пайравони оини худро …

«ЯШТҲО» (авестоӣ — yashti — ситоиш, ниёиш, парастиш), яке аз     бахшҳои Авесто мебошад. Калимаи яшт (йашти) бо (Ясно» (йасна) ҳаммаъност, вале фарқияте низ дорад; «Ясно» ба маънои ситоишу ниёиши умумист, «Я.» бошанд, ситоишу ниёиши эзидони ҷудогонаи зардуштияро дар бар мегиранд. «Я.» аз 21 яшт фароҳам омадаанд, ки номашон ба номи …

«ЯСНО» (авестоӣ, ситоиш, парастиш), яке аз бахшҳои Авестост. Аз 72 боб, ки онҳоро ба истилоҳи авестоӣ ва дар тоҷикӣ «ҳо», «ҳот» мегӯянд,  иборат аст. Дар бобҳои 1-8-уми Я. дуоҳо, ниёишҳо, порчаҳои ситоишӣ дар бораи Аҳура Маздо ва ёварони у (амшаспандон), фариштагони зардуштия (Суруш ва диг.) омадаанд. Бобҳои 9—11 ба ситоиши …

 «ХУРД-АВЕСТО», маҷмўаи порчаҳои баргузида аз Авесто, матнҳои дуо ва ниёишҳо, ки пайравони зардуштия онҳоро дар адои намоз, иҷрои қонуну қоидаҳои динӣ, ҳангоми тўю сугворӣ ва ғ. мехонданд. Мураттибу муалифи он Озарбади Маҳраспандон мебошад. Дастнависҳои зиёде аз «Хурд-Авесто» баробари дастнависҳои Авесто то замони мо расидаанд. Аксари қисмҳои ин асар бо қисматҳои …

СУРӮШ (авестоӣ — сраоша — фармонбарӣ), дар асотири эронии қадим ва маздоясно эзид (фаришта)-и фармонбарист. Дар Авесто «Сурӯшяшт» (қисми «Яштҳо») ва карда (фасл)-и 57 «Ясно» аз Сурӯш, амалу вазифаҳои ӯ сухан меравад. Дар қисмҳои дигари Авесто («Готҳо», «Хурд- Авесто», «Вандидод» ва ғайра) низ Сурӯш борҳо бо сифатҳои хуҷаста, нек, тавоно, …