Теги: шоир

  ШЕВЧЕНКО Тарас Григорьевич (9. 3. 1814,. деҳаи Моринцы, ҳозира p-ни Звенигороди вил. Черкас—10.- 3.1861, Петербург), шоир, рассом, му-тафакир ва революционери демократи украин. С. 1840 нахустин маҷм. асарҳои манзуми Шевенко «Кобзарь» аз чоп баромад. Дар калонтарин достони таърихи и Шевченко «Гайдамакҳо» (1341) шуришн бузурги халқи украин бар зидди феодалони поляк …

ШЕВАН Мулло Муҳаммад-шарифхоҷаи Бухороӣ (с. та в. номаълум — ваф. 1845, Бухоро), шоири тоҷик. Илмҳои расмии даврашро дар 18-солагӣ аз худ намуда, чун шахси донишманд шуҳрат ёфта буд. Дар мадрасаи Кукалтоши Бухоро мударрис ва муддате қозикалони ш. Бухоро будааст. Ба қавли тазкиранигор Қорӣ Раҳматуллоҳи Возеҳ Шеван девони ашъор доштааст. Ашъори …

ШАҲРИЁР Сайид Муҳаммадҳусайн (тав. 1906, Табрез), шоири эронӣ. Шаҳриёр аввалҳо «Беҳҷат» тахаллус доштааст. Нахустин маҷмуаи ашъораш (1928) баҳои баланд гирифта буд. С. 1952 маҷмуаи дуҷилда ва с, 1967 девонаш дар ду ҷилд ба табъ расидааст. Ғазалҳои Шаҳриёр шуҳрати зиёд доранд. Он ҳо дорои фикру мазмунҳои пухта ва санати баланди шеърианд. …

ШАҲРИЁРИИ ХУРОСОНӢ (с. тав. ва ваф. номаълум), шоири форс-тоҷик (а. 12). Мувофиқи маълумоти Авфӣ шахси фозилу донишманде будааст. Қасоид, ғазалиёту қитаот доштааст, вале рубоиёташ машҳур буда, бо забони соддаву равои эҷод шудаанд. Ин абьёт аз уст: Бас хастадилу бастазабонем бе ту. Дар бори дилу меҳиати ҷонем бе ту. Ё ҳасрати …

ШАҲИДИ ҚУММӢ  (1431/32, Қуми Эрон —1529/30, Гуҷароти Ҳиндустон), шоири форс-тоҷик. Баъди фаро гирифтани илму дониши  маъмулӣ он давра ба шеъргуӣ шуғл варзид ва ба мартабаи маликушшуарои волии Табрез султон Яъқуб расид. Аз намунаҳои ашъори дар маъхазҳо овардашудаи Шаҳиди Қуммӣ бармеояд, ки у бештар ба сурудани ашъори ишқӣ таваҷҷуҳ доштааст: Тират …

ШАҲИДИ БАЛХӢ Абулҳасан ибни Ҳусайни Варроқи Ҷахудонакӣ (879, Балх—937), .шоири форс-тоҷик. Падараш аз Ҷаҳудонак буда, ба шаҳри Балх кучидааст. Дар зодгоҳаш таҳсил карда, илмҳои замонашро аз худ намуда, дар ҳамон ҷо нашъунамо ёфтааст. Шаҳиди Балхӣ яке аз ҳамкорони наздики Рудакӣ буд ва марги у Рудакиро сахт андуҳгин кардааст, ки у …

ШАҲДӢ Ҳоҷимуҳаммад (1789, Истаравшан—1840, ҳамон ҷо), шоири тоҷик. Аз оиялаи ҳалвогар. Маълумоти ибтидоиро дар оила ва назди мактабдори гузар гирифта, таҳсили минбаъдаашро дар мадрасаи Кукгунбази Истаравшан идома дод. Аз хурдӣ эҷодиёти Ҷалолуддини Румӣ, Саъдии Шерозӣ, Абдурраҳмони Ҷомӣ ва дигарро аз худ намуда, дар ҳамон давра ба шеъргуӣ cap кардааст. Аз …

ШАФЕӢ Боряқ, (тав. 1932, вил. Лагмони Афғонистон), шоир ва ходими ҷамъиятии афғон. Шафеӣ яке аз мактабҳои шабонаи Кобулро хатм карда, бо роҳи таълими хусусӣ донишашро такмил додааст. Дар Вазорати иттилоот ва култур, ж-ҳои «Паёми ҳақ», «Нандорӣ»,- «Жвандун» радиои Афғонистон ва Кобул-нан-дорӣ (Театри Кобул) вазифаҳои гуногунро ба уҳда дошт. Шафеӣ ҳануз …

ШАРЪӢ    Ҳоҷӣ Абдулазим (с.тав. номаълум, Пешовари Ҳиндустон—1890, Янгиқурғони Самарқанд), шоир ва тазкиранависи тоҷик. Дар Пешовар ва Бухоро илмҳои расмии даврро омӯхт. С-ҳои 60 а. 19 дар Бухоро мударрис буд. Муддате ба Ҳинд рафта, боз ба Бухоро баргашт. Дар шеърҳои нахустинаш Сомӣ тахаллус дошт. Аз Шаръӣ тазкираи нотамоме боқист, ки дар …

ШАРИФИ ТАБРЕЗӢ (с. та в. номаълум—ваф. 1548, Ардабили Озарбойҷон), шоири форс-тоҷик. Дар шеъру шоирӣ устодаш Лисонии Табрезӣ ном шоире будааст. Мувофиқи маълумоти тазкираҳо («Музаккир-ул-аҳбоб»-и Нисорӣ, «Ништари ишқ»-и Ҳусайнқулихони Азимободӣ ва ғ.) Шарифи Табрезӣ ба ашъори хубу марғуб ва ҳаҷвияҳои нишонрас машҳури давр будааст. Барои як қасидаи ҳаҷвияш ба қатл маҳкум …