Теги: Фарҳанг

Нақӯъ (ар. — меваи хушк), давои хушкест, ки дар оби нӯшиданӣ як шаборӯз тар карда ва баъд молида соф намоянду бо асале, ки дар сирко омехта шуда бошад, ҳамроҳ карда нӯшанд.

Нақлиёти ҳавоӣ нигаред Авиатсияи гражданй.

Нақд (ар. — ҷудо кардан), 1) хариду фурӯш бо додани пул ҳангоми супурдани мол; 2) н а қ д а — пу­ли сикказадашуда; 3) сара намудани тиллову танга.

Нақб (ар. — аз зер кофтан), роҳи зеризаминиест, ки бо усули та­ги заминро канда, шикоф кардан сохта мешавад. Нигаред Туннел.

Нашриёт (нашр кардан, паҳн кардан), муассисаест (давлатӣ, ҷамъиятӣ, кооперативӣ ё хусусӣ), ки китобу газета, нотаю плакатҳо ва дигар намудҳои осори маънавиро ба нашр тайёр мекунад.

Нахҳои бофандагӣ нигаред Нахҳои табиӣ.

Нахшаб, нигаред Насаф.

Нахлӣ Мирмуҳаммади Бухо­роӣ. Нигаред. Ҳофизи Таниш.

Нафх (ар. — дам, боднокшавӣ), пурбод шудани шикамро гӯянд; баъзан онро табибон дар ҳар уэве, ки бошад (масалан, бод гирифтани ҷигар, бачадон, ҷароҳат ва ғайра) ба варамҳои бодӣ низ илҳоқ мекунанд.

Наффохот (ар. — обилагунҳо), ҷӯши (дамидани) обиламонанди зер ё зоҳири пӯст.