ТАБЛАРЗА

ТАБЛАРЗА, эҳсоси хунукист, ки дар натиҷаи тангшавии рагҳои хунгузари пӯст якҷоя бо ларзиш ва ташаннуҷи мушакҳои пуст (мурғаки пӯст) ба ашал меояд. Табларза бештар дар ибтидои таб, ҳангоми сирояти беморӣ, ҷароҳат ва ғайра пайдо мешавзд.

Ҳангами Табларза ҳарорати бадан баланд шуда, гармӣ хориҷ мешавад; баъд Табларза қатъ мегардад. Табларза дар айни авҷи таб (агар ҳарорат якбора тағйир ёбад) низ пайдо шуда метавонад. Дар одамҳои солим Табларза аз таъсири хунукӣ, чун реаксияи муҳофизии мӯътадили организм ва дар одамони тундмизоҷ бошад, аз изтироб ё тарс пайдо мешавад.