СУЛБИЯ

СУЛБИЯ, сафедпардаи чашм, склера, байзия, пардаи берунии чашмро гуянд, ки аз бофтаҳои ғафсу зич иборат буда, вазифаи такягоҳ ва муҳофизатро иҷро мекунад. Дар таркиби Сулбияи аксар ҷонварони мӯҳрадор бофтаи тағояки паҳнакҳои устӯхонӣ мавҷуд аст, ки ҳалқаи сулбияшро ташкил медиҳанд (ғайр аз наҳанг ва обхокиҳою ширхӯрҳо). Сулбияи чашми одам аз бофтаҳои ғафси сернах иборат мебошад. Байни нахҳо (коллагенӣ ва эластӣ) ҳуҷайраҳои бофтаҳои пайвасткунанда ва дар баромадгоҳи асаби босира хуҷайраҳои пигментӣ (меланоситҳо) ҷой гирифтаанд. Ба сатҳи берунии Сулбия пайҳои мушакҳон муҳаррики чашм пайваст мебошанд.