СИЁҲАЛАФ, сияҳалаф, сеалаф, номи муштараки якчанд навъ пиёзи худрӯст. Пиёзакаш мудаввар (ғафсиаш 1—4 сантиметр), пояаш 20—90 сантиметр қад мекашад, баргаш борик ё васеи тасмашакл (бараш 1— 5 сантиметр), гули майдаи дуҷинса ва ғӯзаи сепалла дорад. Асосан дар минтақаи ҷангалзор, камари шахҳо ва соҳили рӯдҳои кӯҳӣ, нишебиҳои санглохи қаторкӯҳҳои Зарафшон, Ҳисор, Қаротегин, Вахш ва дигар (1000—3000 м аз сатҳи баҳр) мерӯяд. Барги Сиëҳалаф сервитамин аст ва чун сабзавот истеъмол мешавад.
С. Юнусов.