РАТУ, аҳурату, рат, истилоҳест, ки дар чанд қисмати Авесто («Ясно», «Готҳо», «Яштҳо», «Виспарад», «Вандидод») ба маънии довари динӣ (қозӣ) ва сарвари рӯҳониён омадааст.
Дар «Готҳо» («Ясио»-и 29, бандҳои 2, 6, 8; 31, банди 2; 33, банди 1) Pатуи ягона ҳамон пайғамбари зардуштия — Зардушт аст, ки осоиши пайравони оини худро таъмин мекунад, чарогоҳу киштзор, чорвоёи дорад; Зардушт дар байни қабилаҳои муқимӣ ва бодиянишин довари карда, ҳар ду гурӯҳро ба оромиву осоиш даъват менамояд. Мувофиқи таълимоти Зардушт зироат ва парвариши чорвоён, бояд мақсаду мароми ҳар як фарди ҷамъиятӣ бошад.
Аз «Ясно»-и 33, банди 1 бармеояд, ки Зардушт доварпи худро на танҳо дар ин дунё, балки дар он дунё низ иҷро менамояд. Рӯзи охират Рату (Зардушт) ба пайравони ростӣ ва дурӯғпарастон мувофиқи кирдорашон аз рӯи адолат муносибат хоҳад кард.
М. Диловаров.