Петрянов—Соколов Игор Василевич (таваллудаш 18. 6.1907, деҳаи Болшая Якшени ҳозира вилояти Горкий), физику химики советӣ, акад. АФ СССР (1966; аъзо- корр. 1953), Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1971).
Баъди хатми Университети давлатии Москва (1930) дар Институти физикаю химияи ба номи Л. Я. Карлов (аз соли 1908 мудири шӯъба) кор мекунад; дар як вақт (аз соли 1947) профессори Институти технологияи химиявии ба номи Д. И. Менделееви Москва. Асарҳои асосии Петрянов—Соколов ба омӯхтани системаҳои аэродисперсӣ оиданд. Петрянов— Соколов усулҳои нави тадқиқи системаҳои аэродисперсиро пешниҳод кард, шароити дар ин системаҳои ҳосил шудани зарядҳои электрӣ ва ба устувории аэрозолҳо таъсир намудани ин зарядҳо, инчунин қонунҳои филтронии аэрозолҳоро омӯхт; хелҳои нави масолеҳи филтронандаро ҳосил намуд, ки онҳо аҳамияти саноатӣ доранд; масолеҳи аз гулгулаҳои истеҳсолот ва рӯзгор муҳофизаткунандаро пешниҳод намуд. Петрянов—Соколов аз соли 1964 сармуҳаррири журнали «Химия и жизнь» аст. Лауреати Мукофоти давлатии СССР (1941), Мукофоти ленинӣ (1966). Бо 3 ордени Ленин, 3 ордени дигар ва медалҳо мукофотонида шудааст.