Педотсентризм (аз юн. pais- бача, кӯдак ва лот. centrum — марказ), ҷараёнест дар педагогикаи буржуазӣ, ки тарафдорони он мазмун ва усулҳои таълимро (махсусан дар синфҳои ибтидоӣ) ва ба шароит ва талаботи ицқтисодию иҷтимоии ҷамъият, балки ба завқ ва талаботи бевоситаи бача вобаста мешуморанд.
Онҳо таълимро чунон ба роҳ мемонанд, ки бачаҳо дониши мукаммал намегиранд. Педотсентризм мақоми муаллимро паст мекунад, ба гирифтани дониши мураттаб имкон намедиҳад. Педотсентризм қисми системаи педагогии Ж. Ж. Руссо, асоси ақидаҳои педагоги ва психологии О. Декроли (Бельгия), Ҷ. Дюи (ШМА) ва дигаронро ташкил медиҳад.