«Пайдоиши оила, моликияти хусусӣ ва давлат» асари Фридрих Энгелс буда, бори аввал ба немисӣ соли 1884 ба табъ расидааст. Дар ин acap ҷамъияти инсонӣ аз худи зинаҳои аввали инкишофаш cap карда аз мавқеи диалектикию материалистӣ тахлил шуда, просесси заволи сохти – авлодӣ ва дар заминаи моликияти хусусm пайдо шуданb муносибатҳои cинфӣ ҳамаҷиҳата тадқиқ гардидааст. Дар асар тақаввули шакли оила, пайдоиш ва моҳияти давлат тасвир шуда, зарурати бо мурури замон мурда рафтани давлат (дар натиҷаи гузаштан ба ҷамъияти бесинфии коммунистӣ) асоснок шудааст.
Ба қавли Владимир Илич Ленин, «ин асар яке аз асарҳои асооии сотсиализми замони ҳозира мебошад» (Асарҳои, ҷилди 29, саҳифаи 506). Китоб аз 9 боб ибо- рат аст. Дар бобҳои 1 ва 2 шароити зиндагии одамон аз давраи қадимтарин то пайдоиши сохти авлодӣ таҳлил шуда, инкишофи муносибатҳои оила ва никоҳ дар чамъияти синфӣ тадқиқ ва оилаи буржуазӣ танқид карда мешавад. Фридрих Энгелс дар ин асар нуктахои методологии таълимоти марксистиро дар бораи ҷамъияти ибтидоӣ ҳамчун зинаи махсуси таърихи инсоният инкишоф дода, қайд мекунад, ки меҳнат шарти аввалини ҳаёти инсонӣ ва ҳаддест, ки ҷамъияти инсониро аз ҳайвонот чудо мекунад.
Фридрих Энгелс дар бобҳои 3 ва 9 хусусиятҳоя тартибии авлодии ҷамъиятиро хамчун ячейкаи ҷамъияти тосинфӣ тахдил намуда, «коммунизмӣ» ибтидоии авло- диро тафсир кардааст. Фридрих Энгелс таназзули сохти авлодиро нишон дода, сабабҳои иқтисодиеро таҳқиқ намуд, ки тартиботи авлодии ҷамъиятро дар зинаи олии инкишофаш барҳам зад. Ӯ нишон дод, ки бо инкишофи қувваҳои истеҳсол кунанда, тақсимоти меҳнат ва афзоиши маҳсулнокии oн, имконияти баҳра бур- дан аз маҳсули меҳнати дигарои, истисмори одам аз тарафи одам ва тақсими ҷамъият ба синфҳои зид ба миён омад.
Дар натиҷаи ин давлат ҳамчун аслиҳаи синфи истисморгарон барои мутеъ нигоҳ доштани синфи мазлум пайдо шуд. Фридрих Энгелс шаклҳои гуногуни конкретии давлатро таҳлил намуда, табиати синфии онҳоро ошкор сохта, тамоюли таҳаввули минбаъдаи давлати буржуазиро тахқиқ кард. Ӯ қайд кард, ки капитализм ҳеҷ гоҳ ягон хел озодиҳои демократӣ ва озодии ҳақиқии меҳнаткашонро таъмин намекунад. Энгелс дар айни ҳол манфиатҳои пролетариатро барои нигоҳ доштан ва зиёд намудани озодиҳои демократӣ, ки дар мубориза баҳри дигаргунсозии револютсионии ҷамъият шароити мусоид фароҳам меоранд, қайд кардааст.
Фридрих Энгелс нишон дод, ки дар шароити гуногуни табиӣ ва конкретию таърихи просесси таназзули ҷамоаи ибтидоӣ як хел набуда, мазмуни асосии он — гузаштан аз чамъияти бесинф ба чамъияти синфӣ барои ҳама мамлакатҳо ва халқҳо яксон аст. Ин тақлил таълимоти диалектикию материалистиро дар бораи ягонааш таърихӣ, инкишофи прогрессивӣ ва қонунияти ивазшавии шаклҳои ҳаёти ҷамъиятӣ тасдиқ менамояд.
Ин асари Фридрих Энгелс дар тадқиқи таълимоти марксистӣ оид ба даалат зинаи муҳим ба шумор меравад (нигаред. Карл Маркс «Ҳаждаҳуми брюмери Луи Бонапарт», “Ҷанги гражданӣ дар Франсия», «Танқиди программаи Готам, Фридрих Энгелс «Анти- Дюринг»), ки онро Владимир Илич Ленин вобаста ба шароити нави таърихӣ дар асараш «Давлат ва револютсия» инкишоф дод. Китоби Энгелс бар зидди таълимоти буржуазӣ оид ба давлат нигаронида шудааст.
Адабиёт: Маркс Карл. Конспект книги Льюиса Г. Моргана «Древнее общество», в книги: Архив Маркса и Энгельса, том IX (Москва— Ленинград], 1941; Ленин Владимир Илич, дар бораи давлат, Асарҳои, ҷилди 29; Фридрих Энгелс о государстве и праве, [Москва, 1970]; Проблемы этнографии и антропологии в свете научного наследия Фридриха Энгельса, Москва, 1972.