Панзоотия (аз юн. Рan… ҳама ва zoon – ҳайвон), баландтарин дарачан шиддати просесси эпиэоотиест, ки боиси васеъ паҳн ва босуръат ба касалӣ гирифтор шудани ҳайвонот дар як ё якчанд мамлакату қитъа мегардад. Панзоотия хоси касалиҳоест (оқсил, вабои хук, касалии Нюкасл, вабои парранда ва ғайра), ни дараҷаи баланди сироятӣ, давраи кӯтоҳи инкубатсия, баъди касалӣ иммунитет камустувор ва ғайра доранд.
Ба инкишофи Панзоотия то андозае омилҳои иҷтимоию иқтисодӣ (ки пеш аз ҳама алоқаи пуршиддати хоҷагиҳоро дар дохил ва байни мамлакатҳо метезонанд) ва шароити тағйирёбалдаи парвариши ҳанвонот (консентратсияи хайвонот, махсусгардонии хоҷагиҳо) мусоидат мекунанд. Муваффақияти мубориза бо Панзоотия ба дараҷаи омӯзиши касалӣ, мавҷудияти усулҳои самарабахши ташхис ва воситаҳои махсуси пеҳгир, инчунин ба сари вақт ва дуруст гузаронидани тадбирҳои зиддиэпизоотӣ вобаста аст.