Панҷ принсипи ҳамзистии осоишта, п и п ч а шила (ба ҳиндӣ — панҷ принсип), 1) зътирофи бутунии территория ва соҳибихтиёрии ҳамдигар; 2) ҳуҷумнакунӣ; 3) дахолат накардан ба корҳои дохилии якдигар; 4) баробарӣ ва риояи манфиати ҳамдигар; 5) ҳамзистии осоишта.
Бори аввал дар сарсухани созишномаи байни РХХ ва Ҳиндустон оид ба тиҷорат ва робитаи ноҳияи Тибети Хитой бо Ҳиндустон (апрели 1954) зикр шуд. Дар қарорҳои Конференсияи Бандунг (1955) ва дигар ҳуҷҷатҳои байналхалқӣ инъикос ёфтааст. Баъдтар роҳбарияти маоистии РХХ дар амал аз ин принсипҳо дур шуд.