САХТИЁН, пӯстест, ки бо моддаҳои таннидӣ (растанигӣ) даббоғӣ карда шудааст ва барои тайёр кардани рӯи пойафзол, муқоваи китобҳо ва ғайра истифода мебаранд. Сахтиёнро аз пӯсти гӯсфанду буз тайёр мекунанд. Рангаш, одатан, баланд мешавад. Дар Осиёи Хурд пайдо шудааст. Аз нимаи асри 18 дар Россия ва Европаи Ғарбӣ низ ба истеҳсоли Сахтиён сар карданд. Баъди ҷорӣ намудани даббоғии пӯсти мулоим бо моддаҳои минералӣ Сахтиёнро дар Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ Союз Советских Социалистических Республик СССР танҳо дар ноҳияҳои шарқӣ барои навъҳои маҳаллии пойафзол истеҳсол мекунанд.