Оташак, қарҳаи з ӯ ҳ р а в ӣ, реши нарм (Ulcus нише), дарди гузарандаи зӯхравӣ ё ҷимоӣ, ки аз сирояти стрептобасиллаи Петерсен- Дюкрей-Унна асосан баъди алоқаи ҷинсӣ ба вуҷуд меояд. Падидаҳои Оташак ба сифилис (бемории куфт ё обидам фарангӣ) шабоҳат дорад; аз ин сабаб ин ду дардро вақтҳои пеш аз якдипар фарқ карда наметавонистанд.
Баъди 2—5 рӯз дар он ҷон бадан, ки барангезанда даромадааст, ланкаи сурхи равшан пайдо мешавад, ки варамида рихинаки римнок пайдо мекунад. Пас аз 3—4 рӯз рихинак кафида, ба қарҳачаи дардноки канорҳояш ноҳамвору тагаш «кофтагӣ» мубаддал мешавад. Рӯи вайро парда мегирад, тагаш мулоим, гирдогирдаш сурхи варамнок мешавад. Сирояти Оташак ба бофтаҳои атрофи қад- кашак паҳн шуда, решҳои нав пайдо мекунад.
Сонӣ ғуддаҳои лимфавии атроф ба касалӣ дучор гардида, варам мекунанд ва ба бодиринг монанд мешаванд, ки вайро х и ё р а к (бубон) мехонанд; ғуллаҳо ба якдигар, инчунин ба пӯст сахт мечаспанд, мулоим шуда мекафанд ва парда пайдо мекунанд; дар ин ҳол ҷои касалӣ дарднок, ҳарорат баланд ва бемор ба аҳволи нохуше меаф- тад.
М у о л и ҷ а: истеъмоли доруҳои зиддибактериявӣ; ҷойҳои дарднокро бо оби ширгарми макганнок ванна (обзан) кардан.