Остроградский Михаил Василевич (24. 9. 1801, деҳаи Пашенная ҳозира вилояти Полтава — 1. 1. 1862, Полтава), математики рус, академики Академияи Фанҳои Петербург (1830). Дар Университети Харков таҳсил намуда (1816—20), баъд дар Париж лексияҳои Островский Коши, П. Лаплас ва Ж. Фуреро шунидааст (1822—28).
Профессори синфҳои офисерии Корпуси кадетии баҳрӣ (аз соли 1828), Институти корпуси инженерони роҳи оҳан (аз соли 1830), Институти педагогӣ (аз соли 1832), Омӯзишгоҳи инженерӣ (аз соли 1840), Омӯзишгоҳи артиллерии (аз соли 1841) Петербург буд. Остроградский дар соҳаҳои таҳлили математикӣ, механикаи назариявӣ, физикаи математикӣ, назарияи ададҳо, назарияи эҳтимолият ва ғайра тадқиқот бурдааст.
Ӯ формулам ба интегралҳои сатҳӣ табдил додани интегралҳои ҳаҷмиро кашф кард (нигаред Формулаи Остроградский) ва сонӣ онро барои интегралҳои п-карата умумият дод. Усули дар интегралҳои каратӣ иваз намудани тағйирёбандаҳоро баён кард. Қоидаи интегронии интегралҳои номуайяни функсияҳои ратсионалиро (чудо кардани қисми ратсионалии интеграл) нишон ва назарияи умумии зарбаро (1854) тартиб дод. Ӯ мураттиби назарияи паҳншавии гармӣ дар моеъ мебошад.
Асос: Полнҷй собрание трудов, том 1—3, Киев, 1959—61.
Адабиёт: Гнеденко Б. В., Погребысс к и й И. Б., Михаил Василевич Остроградский, Москва, 1963.