Орлов Юрий Александрович (12. 6. 1893, деҳаи Томышево, ҳозира pайони Новоспасскийи вилояти Уляновск—2.10. 1966, Москва), палеонтолог ва гистологи советӣ, академики Академияи Фанҳои СССР (1960; аъзо-корреспондент 1953). Соли 1917 Университети Петербургро хатм кардааст. Солҳои 1916—24 муаллими Университети Перм, 1924—35 муаллими Академияи ҳарбии тиббии Ленинград, 1933—41 профессори Университети давлатии Ленинград, аз соли 1939 профессори Университети давлатии Москва (аз соли 1943 то охири ҳаёташ мудири кафедраи палеонтология) буд.
Аз соли 1932 мудири шуъба ва аз соли 1945 директори Институти палеонтологияи Академияи Фанҳои СССР. Таълифоти асосии Орлов ба масъалаҳои морфологияи муқоисавӣ ва палеонтологияи ҳайвонҳои мӯҳрадори мурдарафта, инчунин нейрогистологияи ҳайвонҳои бемӯҳраи ҳозира бахшида шудаанд. Орлов солҳои 1959—66 муҳаррири «Палеонтологический журнал» ва сармуҳаррири асари 15-ҷилдаи «Асосҳои палеонтология» (русӣ) буд. Лауреати Мукофоти ленинӣ (1967, баъди вафоташ). Ба музеи Институти палеонтологии Академияи Фанҳои СССР номи Орлов дода шудааст. Бо ордени Ленин, 2 ордени дигар ва медалҳо мукофотонида шудааст.
Асос: Третичные млекопитающие и местонахождение их остатков, «Tp. палеонтологического института Академии Наук СССР», том 8, в. 3, 1941.