Опал

Опал (аз санскр. упал — санги қиматбаҳо), як навъ минерал, псев­догидрогели сахти табиӣ. Таркиби хпмиявиаш S1O2 • пН/); 2—14% об дорад. Сахтиаш 5—6,5; зичиаш •1800—2250 килограмм/метр⁹. Асосан беранг бу­да, вобаста ба омехтаҳои таркибаш сафед, зард, бӯр, сабз ва ғайра меша­вад. Дар табиат якчанд хели Опал маълум аст: гиалит, Опали асил, гид­рофан ва ғайра.

Опал дар натиҷаи аз обҳои гарми вулқоногенӣ такшоншавии дуоксиди силисий (ЗЮз) ё дар зонаи фарсоиш аз таъсири обу оксиди карбон (IV) вайроншавии силикатҳо ба вуҷуд меояд. Он дар тақниотастҳои давраҳои палеогену нео­ген бисёр вомехӯрад. Ба сифати санги ороишӣ истифода мешавад. Опали асил санги қиматбахост. Конҳои Опал дар Украина, Қазоқистон ва дигар ҷойхо мавчуданд.