Оқомуҳаммади Наққош

Оқомуҳаммади Наққош (соли таваллуд номаълум, Исфаҳон — вафот номаълум, Табрез), хат­тот, мусаввир ва наққоши охири асри 15 ва аввал асри 16 форс-тоҷик. Яке аз намояндагони барҷастаи мактаби минётури Исфаҳон. Санъати тасвирӣ ва хаттотиро дар зодгоҳаш омӯхта, ба­рои такмили маҳорат ба Ҳирот, Бухоро, Ироқ рафтааст. Оқомуҳаммади Наққош дар санъ­ати минётурнигорӣ ва хати ороишиву тазйинӣ истеъдоди комил дошт.

Чанд гоҳ дар назди хаттотону мусаввирони забардасти замонаш — Миралии Ҳиравӣ, Султоналии Машҳадӣ, Султонмуҳаммади Хандон шогирд буд. Пас аз камоли хунар дар китобхонаи Сафавиён чун котиб хизмат намуд. «Гулистон»-и Саъдӣ, девони Ҳофиз ва «Шоҳнома»-и Фирдавсиро оро додааст. Оқомуҳаммади Наққош услуби устодонашро идома дода, дар нигоришу ороишот ва китобати асарҳо ҳамсояи Султоналии Машҳадӣ гашт.