Оишаи Самарқандӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоираи форс-тоҷик. Замони зиндагии Оишаи Самарқандӣ маълум нест. Сарчашмаҳои адабӣ аз ҷумла муаллифони «Ал-мӯъҷам» Шамси Қайси Розӣ, «Оташкада»—Лутфалибеки Озар ва устод Айнӣ дар «Намунаи адабиёти тоҷик» номи Оишаро зикр карда, чанд намуна овардаанд ва ба ашъораш баҳои баланд додаанд. Аз шеърҳои ӯ микдори каме боқӣ мондааст. Аммо ҳамин намунаҳо нишон медиданд, ки ӯ дар шоирӣ маҳорати комил доштааст. Ин рубоӣ намунаи ашъори ӯст:
Ашке, ки аз чашми ман ба рӯ ғалтидаст.
Дар гӯш кашидаӣ, ки марворид аст.
Аз гӯш бурун ор, ни бадномии туст,
К-онро ба рухам тамоми олам дидаст.