Нӯъмонов Эшонқул Усмонович (таваллуд 5. 11. 1919, Самарканд), химик- органики советӣ доктори илмҳои химия (1970), профессор (1971), аъзо-корреспондент Академияи Фанҳои РСС ‘Гоҷикистон (1971). Аъзои КПСС аз соли 1944. Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941—45). Соли 1947 Институти давла- тии педагогии Ленинободро хатм кардааст. Солҳои 1947—71 аспирант, ҳодими калони илмӣ ва мудири лабораторияи химияи нефти Институти химия» Академияи Фанҳои РСС Тоҷикистон. Аз соли 1971 директори ҳамин институт.
Нӯъмонов— муаллифи зиёда аз 200 асари илмӣ ва илмию оммавӣ. Тадқиқоти ӯ ба таркиби компонентҳои ғайри карбогидридии нефтҳои ҷануби Осиёи Миёна (пайвастҳои органикии сулфур, нитрогеи, металлдор ва аналогҳои синтезии онҳо), қатори гомологӣ ва ҳосилаҳои функсионалии тиаинданҳо бахшида шудааст. Нӯъмонов тадкиқоти илмиро ба фаъолияти педагогӣ пайваста, дар мактабҳои олӣ химияи органикӣ ва курсҳои махсуси назариявии онро таълим медиҳад. Нӯъмонов раиси правленияи тоҷикистонии Ҷамъияти умумииттифоқии химикҳои ба номи Д. И. Менделеев ва раиси сексияи химияи Комитети терминология ва координасияи мавзӯъҳои химия дар республика мебошад. Бо орденҳои Ҷанги ватанӣ (дараҷаҳои 1, 2), Ситораи Сурх ва медальҳо му- кофотонида шудааст.
Аснование: Гетероатомные компоненты нефтей Таджикской депрессии, Ленинград 1974.