Норма (аз лот. norma — қоида, намуна), 1. Миқдори минималӣ ё андозаи чизест, ки онро қоида ё плап пешбинӣ мекунад (масалан, нормаи вақт, нормаи кишт). 2. Қоида ва нуқтаи назаре, ки дар муҳити муайяни иҷтимоӣ аз тарафи умум эътироф гардидааст; қоидаи рафтори одамон дар ҷамъият, ки дар қонун зикр шудаанд (масалан, нормаи ҳуқуқ). 3. Қоида ё қонуни ягон соҳаи дониш (маесалан, нормаи забон). 4. Бузургии миёнаи ягон чиз (масалан, нормаи ҷараён). 5. Нормаи н а м о я н д а г ӣ — шумораи депутат ва вакилонест, ки намояндаи муқарраршудаи интихобкунандагон дар органҳои интихобб, съезду конференсияҳо ва ғайраҳо мебошанд. 6. Нормаи т и п о г р а ф ӯ — номи муаллиф ё номи китоб, ки бо ҳуруфоти майда дар саҳифаи аввали ҳар як ҷузъи чопӣ пашр мешавад.