Номии Самарқандӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоири тоҷик (асри 17). Дар Самарқанд зиндагӣ ва эҷод кардааст. Замони таълифи тазкираи Малехои Самарқанди (1688) Номии Самарқандӣ 80 сол дошта, дар шеъру шоирӣ шӯҳрат ёфта будааст. Зоҳираи ӯ бештар бо мутоиботаш писанди муосирон шудааст.
Зеро Малеҳои Самарқандӣ аз девони ашъори Номии Самарқандӣ ёдовар шуда, «латоифу зароиф ва мутойибот»-и онро махсусан таъкид кардааст. Аз эҷодиёти Номии Самарқандӣ намунаҳои хеле кам ба воситаи тазкира ва баёзҳо то замони мо расидааст.