Нилотҳо, гурӯҳи халқҳои хеш, ки дар ҳавзаҳои болоӣ ва миёнаи Нил, соҳилҳои дарёҳои Баҳрулҷабалу Собати Республикаи Судон, дар ҳудуди байни кӯлҳои Виктория ва Рудолфи Угандаю Кения, дар Танзания, инчунин районҳои сарҳадии Республикаи Заир, Эфиопия ва Республикаи Мисри Араб (РМА) зиндагӣ мекунанд. Шумораашон дар Республикаи Судон бештар аз 4 миллион нафар (1970), Кения тақрибан 2,5 миллион Уганда қариб 2 миллион, Танзания тақрибан 0,3 миллион, Республикаи Заир зиёда аз 0,2 миллион, РМА 0,3 миллион ва дар Эфиопия 0,1 миллион нафар .Нилотҳо ба забонҳои лотинӣ гап мезананд, маданияти моддию маънавиашон ба ҳам хеле наздик.
Аз рӯи аломатҳои забонӣ Нилотҳо ба ду гурӯҳ ҷудо мешаванд: 4) динка, нуэр, луо, ҷолуо; 2) бари, лотуко, тесо, масаи, нанди, сук, татог; ғайр аз ин нубиҳо ва нубиҳои кӯҳистониро баъзан ба Нилотҳо нисбат медиҳанд. Аксарияти диндорон ба расму оинҳои динҳои маҳаллӣ эътиқод доранд, қисми дигар (нубиҳо, луо)—мусулмонанд. Машғулияти асосиашон — парвариши чорвои калони шохдор, деҳқонӣ, моҳигирӣ ва шикор.