Никитин Василий Петрович (14. 08. 1893, Петербург —16. 03. 1956, Москва) олими советӣ дар соҳаи электромеханика ва кафшери электрӣ, акад. АФ СССР (1939). Аъзои КПСС аз соли 1938. Институти политехликии Петербургро солм 1914 хатм кардааст. Солҳои 1925—1929 профессори Институти кӯҳкории Днепропетровск, 1929—1932 профессори Академияи кӯҳкории Москва, 1933—1950 профессори Омӯзишгоҳи олии техникии Москва ба номи Н. Э. Бауман, аз соли 1950 директори ҳамин омӯзишгоҳ.
Никитин, эҷодкори назарияи мошину аппаратҳо дар соҳаи кафшери электрии камонӣ мебошад. Таҳти роҳбарии ӯ трансформаторҳои кафшери сохта шудаанд. Саҳми ӯ дар бунёд кардани мошинҳои кафшери электрӣ дар СССР ва татбиқи он дар амалия калон аст. Никитин аз соли 1939 аъзои Госплани СССР, баъд ҷонишини раиси Госплани СССР (то 1943), раиси Секмияи коркарди илмии проблемаҳои кафшери электрии АФ СССР (1941— 1947), аъзои Президиуми АФ СССР (1947—1953), раиси Совети филиалҳо ва базаҳои АФ СССР (1951—1954). Бо ордеии Ленин, ордени Байрақи Сурхи Меҳнат ва медалҳо мукофотонида шудааст.