Некрасов Александр Иванович (9. 12. 1883, Москва — 21. 5. 1957, ҳамон ҷо), олими советӣ дар соҳаи механика, академик АФ-СССР (1946; аъзо- корреспондент 1932). Соли 1906 Университети Москваро хатм карда, дар як қатор мактабҳои олӣ ба фаъолияти педагогӣ машғул шуд. Аз соли 1918 дар Университети Москва (аз 1937 профессор), солҳои 1930—38 дар Институти марказии аэрогидродинамика, аз 1945 дар Институти механикаи АФ СССР кор кард. Некраосв методҳои тадқиқи мавҷхои муқарраршудаи амплитудаашон ниҳонро дар сатҳи моеи вазнину тазйиқинопазир пешниҳод намуд.
Ӯ муаллифи корҳои илмӣ оид ба назарияи ғайрихаттии ҳаракатҳои мавҷии муқарраршудаи моеъ; ҳалли масъалаҳои оиди шороиши ҷисми тарҳаш каҷхаттаи додашуда дар моеи тазйиқпазир ва тазйиқнопазир мебошад. Некрасов методи муайян кардани шороиши контурҳои ҳамворро бо сели газ пеш ниҳод ва диффузияи гирдобро дар моеи ғилзат, масъалаи флаттери (вибратсияи) боли самолёт, дар математика муодилаҳон интегралли ғайрихаттии ядроашон симметриро тадқиқ намуд. Лауреати Мукофоти давлатии СССР (1952). Бо ордени Байрақи Сурхи Меҳнат ва медалҳо мукофотонида шудааст.