Нежданова Антонина Васильевна (16.6.1873, деҳаи Кривая Балка, ҳозира pайони Сарати вилояти Одесса — 26. 6. 1950, Москва), сарояндаи советни рус (сотсранои лирикӣ- колоратурӣ), Артисти Халқии СССР (1936), доктори илми санъатшиносӣ (1944), Қаҳрамони Меҳнат (1925). Аз 7-солагӣ месуруд. Солҳои 1899-1902 дар Консерваториям Москва (синфи У. Мазетти) таҳсил намудааст. Аввалин бор дар саҳнаи Teaтри Калон (партияи Антонида, «Иван Сусанин»-и М. Глинка) ҳунарнамоӣ кардааст.
Партияҳои бомуваффақият иҷрокардаи ӯ: Ҷильда, Людмила («Риголетто»-и Ҷ. Верди, «Руслан ва Людмила»-и М. Глинка, 1902), Розина («Сартароши севилӣ»-и Ҷ. Россинӣ, 1903), Татьяна («Евгений Онегиной П. И. Чайковский, 1906); Снегурочка, маликая Шемахон («Снегурочка», 1907, «Афсона дар васфи шод Султон», 1909, асарҳои Н. А. Римский-Корсаков) ва дигар. Дар ҳаман операҳо Л. В. Собинов мусоҳими доимии Нежданова буд. Минбаъд таҳти роҳбарии Ф. И. Шаляпин, М. Н. Ермолова ва К. С. Станиславский репертуари консертиаш бой гардид. Ба он асарҳои С. В. Рахманинов, П. И. Чайковский, Л. Бетховен, Ф. Шуберт, И. Ф. Стравипский,, романсҳо ва сурудҳои халқии русӣ дохил мешуданд. Ба воситаи радио низ баромад мекард. Партияҳои минбаъд иҷрокардаи ӯ—Малика-Қу («Афсона дар васфи шоҳ Султон»-и Римский-Корсаков), Парася («Ярмаркаи Сорочин»-и М. П. Мусоргский) ва ғайра. Аз соли 1936 дар студияи Teaтри Калон вa баъдтар дар Студияи операвии К. С. Станиславский дарс гуфтааст.
Соли 1943 профессори консерваториям Москва. Муаллифи як қатор мақолаҳо доир ба эҷодиёти Римский-Корсаков, С. В. Рахманинов, Л. В. Собинов ва дигар Лауреати Мукофоти давлатии СССР (1943). Бо 2 ордени Ленин, ордени Байрақи Сурхи Меҳнат ва медалҳо мукофотонида шудааст.