1) оҳанг, суруди маросимии наврӯзист, ки дар асрҳои 5—6 тасниф шудааст. 2) Шӯъбаи овозӣ дар «Ҳаштмақом» ва «Понздаҳмақом». 3) Гӯшаи иловагии мусиқӣ дар қисматҳои созии шӯъбаҳои «Наврӯзи Бузург», «Наврӯзи Араб», «Наврӯзи хоро», ки то асрҳои 15—16 маъмул буд. Чун гӯшаи алҳидаи мусиқи дар «Дувоздаҳмақом» амал надорад.