Накҳат Мирзонуруддин (соли таваллудаш номаълум — вафот 1672, Бухоро), шоири асри 17 тоҷик. Дар Қошғар ба дунё омада, дар Самарқанд нашъунамо ёфтааст. Дар шеър ба Анварӣ ва Заҳири Форёбӣ пайравӣ кардааст. Шеърҳои ҳаҷвӣ низ менавишт. Девонаш пайдо нагардидааст. Намунаҳо аз эҷодиёти Накҳат дар баёзҳо ба назар мерасанд.
Ад.: Мирзоев. А., Сайядо и его место в истории таджикской литературы, Сталввабад, 1954.