Н а и з а г ӣ (дар санъати ороишию амалӣ), навъи нақш. Дар ороиши сутунҳои асосашон бисёрқирраи чӯбину сангӣ, зарфҳои филизию сафолӣ ба кор мебаранд. Якчанд навъ дорад: «Найзаи барг», «Найзаи гул», «Найзаи мадохил» ва ғайра, ки нӯгашон мисли найза тез буда, бештар дар кандакорӣ вомехӯранд.