МУҚОИСА дар математика, таносуби ададҳои бутуни а ва b-ро гӯянд, ки ба адади бутуни додашудаи т (модули М.) тақсим шудани фарқи ин ададҳо (b-а)-ро ифода мекунад; чунин навишта мешавад: а=b (mod m). Мас., 2=8 (mod 3), зеро 2—8 ба Э тақсим мешавад. Муқоиса дорои хосиятҳои зиёдест, ки ба хосиятҳои баробарӣ монанд мебошанд. Масалан, ҷамъшавандаи як тарафи Муқоисаро бо аломати баръакс ба тарафи дигар гузарондан мумкин аст, яъне аз а + Ь = с (mod т) бармеояд, ки а = с—b ( mod m), Муқоисаҳои дорои ҳамон як модулро ҷамъ, тарҳ ва зарб кардан мумкин аст, яъне аз a=b (mod т) ва с = d (mod т) бармеояд, ки а+с =b+d (mod m), а—c= b-d (mod т), а • с= b•d (mod т). Ҳар ду тарафи Муқоисаро ба як адад зарб ва ба тақсимкунандаи умумии онҳо тақсим кардан (агар он ва модул ададҳои байнан содда бошанд) мумкин аст. Агар калонтарин тақсимкунандаи умумии ададе, ки ба он ҳар ду тарафи Муқоиса тақсим мешавад ва модул ба адади А баробар бошанд, натиҷаи тақсимкунӣ Муқоисаи дорои модули А мебошад. Дар назарияи ададҳо методҳои ҳалли Муқоисаҳои гуногун, яъне усулҳои ҷустуҷӯи ададҳои бутуни ин ё он намуда Муқоисаро қонеъ гардонанда мавриди баррасӣ қарор гирифтааст.
Агар адади х ҳалли ягон Муқоисаи дорои модули т бошад, ҳар гуна адади намуди х + кт (к — адади бутун) низ ҳалли ин Муқоиса мешавад. Муқоисаи тартиби якуми якномаълумаро ҳамеша ба намуди ах= b (mod т) овардан мумкин аст. Агар b ба калонтарин тақсимкунандаи умумии а ва т — d тақсим нашавад, ин гуна Муқоиса ҳал надорад ва агар b ба d такқсам шавад Муқоиса ҳалпазир аст. Назарияи тафриқҳои квадратӣ ва тафриқҳои дараҷагӣ аз рӯи модули т мувофиқан назарияи Муқоисаҳои намуди х2 = а ( mod т) ва х2 = a (mod т) мебошанд. Мафҳуми Муқоисаро барои ададҳои бутун умумият додан, дар бораи муқоисашавандагии ду элементи ҳалқа аз рӯи и д е а л сухан рондан мумкин аст.
Ад.: Виноградов И. М., Основы теории чисел. М., 1972.