МУҲАРРИК (ар. ба ҳаракат оранда), мошини қуввагиест, ки ягон намуди энергияро ба кори механикӣ табдил медиҳад. Муҳаррик вобаста ба навъҳои худ кори механикиро аз ротори чархзананда, аз ҳаракати пешравандаю баргардандаи поршен ё аз аппарати реактивӣ гирифта метавонад. Муҳаррик мошинҳои корӣ, воситаҳои нақлиёти хушкигарду обӣ, ҳавоиву кайҳонӣ, дастгоҳҳои истеҳсоливу технологӣ, асбобҳои коммуналиву рӯзгор ва ғайраро ба ҳаракат меоварад.
Муҳаррикҳое, ки захираҳои табиии энергетикӣ (сӯзишворӣ, энергияи бод, об ва ғайра)-ро бевосита ба энергияи механикӣ табдил медиҳанд, муҳаррикҳои а в в а л номида мешаванд. Гурӯҳи калони Муҳаррикҳои аввалро муҳаррикҳои ҳароратӣ ташкил медиҳанд. Муҳаррикҳое, ки энергияи муҳаррикҳои аввалро ба кори механикӣ табдил медиҳанд, Муҳаррикҳои сонӣ ном доранд (масалан, Муҳаррикҳои электрии пневматӣ, баъзе навъҳои Муҳаррикҳои гидравликӣ ва ғайра) Муҳаррикҳо вобаста ба таъиноташон статсионарӣ, сайёр, нақлиётӣ мешаванд. Доир ба таърихи инкишоф ва иқтидори Муҳаррикҳои ҳозиразамон ниг. мақолаи Муҳаррики дарунсӯс, Муҳаррики авиатсионӣ, Муҳаррики ракетӣ ва ғайра.