МУХАММАДИ САМАРЦАНДЙ Абумансур Муҳаммад ибни Муҳаммад ибни Маҳмуди Ҳанифии Мотридӣ (соли таваллудаш номаълум — вафоташ 946, Мотрид. Самарканд), факехи форс-точик. Шогирди Мухаммад ибни Фаэл. Бо Абулҳасани Ашъарӣ (вафоташ 873) дар ҳаракати мазҳабӣ ҳанифия ширкат варзидааст. Таълифоти Муҳаммад , ки масъалаҳои мухталифи фикҳи асрҳои миёнаро дар бар мегирад, хеле зиёд аст: «Китоб-ул-усул» («Китоби асосҳо»), «Китобу таъвилот-ул-Қуръон» («Китоби тафсири Қуръон»), «Китоб-ул-мақолот» («Китоби мақолаҳо»), «Ақида» ва ғайра. Асарҳои Муҳаммад барои донистани бисёр масъалаҳои муҳими таърихи илм (хусусан фиқҳ) сарчашмаи муфиданд.
Ад.: Абдуллоев И. ва XI к и а* т у л л о е а Х-, Самарнавдлни олнмлар, Тошкент, 1969.
У. Назиров.