МУҲАММАДИ ЛОҲИҶОНӢ

МУҲАММАДИ ЛОҲИҶОНӢ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хушнависи охири асри 16—аввали асри 17  форс. Номи падараш Нуруддин Муҳаммад. Муҳаммади Лоҳивонӣ аз шогирдони беҳтарини Минимоди Хиравӣ буд. Ӯ дар дарбори Шоҳ Аббос ба китобат машғул шу­дааст. Баъди қатли устодаш ӯ аз ин даргоҳ ранҷида, ба Лоҳинон рафт ва пас аз муддате Шоҳ Аббос боз ӯро ба Исфаҳон даъват карда, китобати асарҳои машҳурро ба зиммаи ӯ гузошт. Баъд аз марги Миримод обрӯ ва шӯҳрати Муҳаммади Лоҳиҷинӣ хеле афзӯд ва ҳатто ба унвони «хушнависи Эрон» соҳиб шуд. Осори ӯ: як нусхаи «Қо- меъ-ул-ҳикоёт»-и Муҳаммад Авфӣ дар Китобхонаи миллии Теҳрон, як нусхаи «Нигористон»-и Қозӣ Аҳмади Ғаффорӣ дар Китобхонаи миллии Теҳрон, як маҷмӯаи иборат аз девонҳои Ҳофиз, Мағрибӣ, Авҳадӣ ва дигарон дар Китобхонаи хусусии доктор Маҳдавӣ (Теҳрон) нигоҳ дошта шудаавд.

К. Махсумов.