МУҲАММАДАЛИИ ҚӮЧОНӢ (соли таваллудаш номаълум—вафоташ 1877), хушнавис ва донишманди форс. Аслан аз Қӯчон ном мавзеи Хуросон будааст. Лақаби Муҳаммадалии Қӯчонӣ «Санглох» буда, бештари осораш бо ин лақаб ва бо иловаи «Мирзо», яъне «Мирзо Санглох» боқӣ мондаанд. Дар бораи зиндагии ӯ маълумоти кофӣ нест. Муҳаммадалии Қӯчонӣ ба мамлакатҳои бисёр, аз ҷумла Мовароуннаҳр, Афғонистон, Ҳиндустон ва Осиёи Хурд сафар карда, дар ҳар кадоми ин кишварҳо осори хаттотии худро гузоштааст. Машҳуртарин осори Муҳаммадалии Қӯчонӣ як қитъаи дар санги мармар катибашудаи ӯст, ки барои он ҳашт сол кор кардааст (тули он 2 м 80 см ва арзаш 1 м 30 см). Муҳаммадалии Қӯчонӣ муаллифи асари дуҷилдаи «Тазкират-ул-хаттотии» (1874, Табрез) мебошад. Тазкираи номбурда аҳвол ва осори хушвисони пешина ва муосири муаллифро дар бар гирифтааст, ки дорои аҳамияти таърихӣ ва адабист. Муҳаммадалии Қӯчонӣ «Маҷмаъ-ул-ансоф» ном маҷмӯае низ тартиб додааст. Он аз ашъори шоироне иборат аст, ки Муҳаммадалии Қӯчониро васф кардаанд.
Қ. Махсумов.