МУАЗЗИН, муъзин (ар. қ— азонгӯӣ), шахсе, ки аз манораи масҷид азон гуфта, диндоронро ба намоз даъват мекунад. Дар байни халқ одатан сӯфӣ, сӯфии масҷид мегӯянд.
Муаззамхон бо ташаккули дини ислом пайдо шуда, ҳоло ҳам дар байни халқҳои Шарқ вуҷуд дорад.