МОРФЕМА

МОРФЕМА, хурдтарин ҷузъи маънодори нутқ яке аз воҳидҳои асосии системаи забон. Морфемаҳо аз як ё якчанд фонема ташкил ёфта, ду навъанд: решагӣ (мустақил) ва аффиксӣ (ёридиҳанда). Ба гурӯҳи Морфемаҳои мустақил, кор, сурх, бмет барин Институти давла Морфемаҳо дохил мешаванд, ки маънои лексикӣ доранд. Префиксҳо, суффиксҳо, бандакҷонишинҳо, ба идейнои феълӣ ва хабарӣ Морфемаҳои ёридиҳанда мебошанд. Аксар Морфемаҳо (суффиксҳои ҷамъбандии чем, суфинксҳои дара­ҷаи қиёсӣ ва олии сифат, бандакҷонишинҳо, бандакҳои феълӣ ва хаба­рӣ, префикси медар феъл) барои ифодаи маънои грамматикӣ хизмат мекунанд. Як калимаи сохта (ҳамсинфон) ё мураккаб (мактабхонаҳоямон) аз якчанд морфема иборат буда метавонад.

Ад.: Забони адабии ҳозираи тоҷик. Лексикология, фонетика ва морфология, д. 1, Д., 1963.

1. Ҳусейнов.