МИЗОН

МИЗОН (ар.— тарозу) андозаи тактеъ дар мусиқӣ, ки хусусиятҳои зарбу усули онро мефаҳмонад. Мас., Мизони — (ду чорякӣ) ба он ишора менамояд, ки дар ҳар як тактеи оҳангӣ бо ин Мизон навохташаванда ду гурӯҳи зарбҳо мавҷуд бу­да, давомнокии ҳар яке аз онҳо баробари чоряки потаи бутун аст. Мизонҳои мусиқӣ гуногун мешававд ва аз ҷиҳати суръату равонӣ аз ҳам фарқ мекунанд. Барои оҳанги валсӣ Мизони – (се чорякӣ), оҳанги маршӣ (чор чорякӣ) хос аст. Дар мусиқии тоҷикӣ (махсусан дар мусиқии кӯҳистони тоҷик) ба ғайр аз Мизонҳои маъмули умумӣ як қатор Мизонҳои хос, ба мисли — (шаш ҳаштякӣ), -g- (xatpT хаштякй), (пани хаштякй) низ истифода мешаванд.

А. Низомов