Маълумоти охирин

МЕҲМОН БАХТ

mesheryakovМЕҲМОН БАХТ (фам. Муҳаббатов; таваллуд 25. 3. 1940, деҳаи Шули pайони Ғapм), драматург ва шоири советии Тоҷикистон. 15-Аз чӣ. Институти давлатии педагогии Душанберо хатм кард. (1963). Муҳаррир ва муҳаррири калони редакцияи адабии Комитети давлатии Тоҷикистон ояд ба телевизион ва радиои шунавонӣ (1963— 71), ҷонишини сармуҳаррири шӯъбаи  «Тоҷиктелефилм» (1971) сармуҳаррири редакцияи ҷавонони Телевизион (1972) буд. Солҳои 1973— 75 дар курси олии Институти адабиёти номи М. Горький (Москва) таҳсил кард. Соли 1976 сармуҳаррири Редаксияи адабию драмами телевизион, мудири шӯъбаи адабии Театри академии драмаи ба номи Лоҳутӣ. Солҳои 1978—80 директори Хонаи адибони ба номи Мирзо Турсунзода. Аз соли 1980 мушовири ИН РСС Тоҷикистон Эҷодиёташ аз аввали солҳои 60 cap мешавад. Муаллифи достони бачагонаи «Қиссаи минқори каҷ» (1968), сценарияи филмҳои телевизионии «Корвони дӯстӣ» (1968), «Нуқра Раҳматова месарояд» (1970), пъесаҳои «Лаҳзаи ҷовид» (1967), «Муштоқи мулоқот» (1969), «Ҷавонӣ, эй ҷавонӣ» (1973; Мукофоти сеюми Вазорати маданияти СССР ва ИН СССР, 1978), мазҳакаи «Роҳзан ва кӯзагар» (1974) ва як силсила сурудҳост. Маҷмӯаи пьесаҳои «Лаҳзаи ҷовид» (1972), сурудҳои «Муждаи баҳор» (1975), повести «Хубон» (1979) ва «Пьесаҳо»-и ӯ (1982) ба табъ расидаанд. Аз соли 1972 узви ИН СССР.

Ад.: Писатели Таджикистана. Д.. 1981.

Инчунин кобед

book-1

САФИНА

САФИНА (арабӣ — киштӣ), 1) воситаи нақлиёти обӣ. Ба ин маънӣ Манучеҳрии Домғонӣ-мегӯяд: Аспи ман …