МАҲМУДИ ЧАЛАБӢ ибни Муҳаммад (бо номи Марнами Чалабӣ низ машҳур мебошад) (соли таваллуд номаълум — вафот 1525), риёзидон ва ҳайатшиноси асри 16 тоҷик. Набера ва шогирди Қозизодаи Румӣ. Баъд аз таназзули мактаби илмии Самарқанду монанди Алоуддини Қушчӣ ва диг. ба Туркия меравад ва дар он ҷо анъанаҳои олимони Самарқандро давом медиҳад. Аз Маҳмуди Чалабӣ осори гаронбаҳое боқӣ мондааст. Аз асарҳои ӯ «Дастур-ул- амал фӣ тасҳеҳ-ил-ҷадвал» (Шарҳ ва ҷадвалҳои расадхонаи Самарқанд), ки ба забони тоҷикӣ навишта шудааст, дар китобхонаҳои Европа, аз ҷумла дар Париж (№ 171) ва Истамбул (№ 2697), «Шарҳу рисолат-ул-фатҳия» (Шарҳ ба рисолаи астрономии Алоуддини Қушчӣ «Рисолаи Фатҳия») дар китобхонаи Париж маҳфуз мебошанд. Як қатор асарҳои Маҳмуди Чалабӣ ба масъалаҳои муайян кардани самти Қибла оиданд. Мукаммалтарини онҳо «Рисола фӣ таҳқиқ самт-ил-қибла» мебошад, ки дар китобхонаи Истамбул маҳфуз аст. Маҳмуди Чалабӣ дар риёзиёт ба ҳисоб кардани қимати функцияҳои тригонометрии кунҷҳо машғул шуда, қимати sin 1°-ро бо усули нав ҳисоб кард (то Маҳмуди Чалабӣ Алоуддини Қушчӣ қимати sin Г-ро ҳисоб карда буд), ки дар «Рисолат-ул-ҷайб-ил-номма» («Рисола дар бораи синусҳо») оварда шудааст. Рисолаи дигари Маҳмуди Чалабӣ, ки «Рисола фӣ-рубъ-ил-муканта рот» («Рисола дар бораи чоряки муқантарот») ном дорад, аз ҳисобу китоби камонҳои кураи осмон баҳс мекунад.
А.Қурбонов.