Маълумоти охирин

ХАРГУШ

ХАРГУШ, як навъ ҳайвони хояндаи ширхори хонагист (аз оилаи заргӯшҳо). Зотҳои гуногуни харгуш аз заргӯш — харгуши вақшӣ (Огусtolagus саniculec) пайдо шудаанд.

xargush
Азбаски харгуш зудрас ва сернасл аст, онро барои гӯшт, пӯст ва тибит мепарваранд. Xаргуш тамоми сол насл медиҳад. Дар 3—4-моҳагӣ болиғ мешавад. Даври ҳамлаш —28— 32 шаборӯз. Соле 3—6 маротиба (ҳар дафъа 6—8, баъзан беш аз 15) бача мезояд. Хӯроки асосии харгуш: алафи тар, бехмева, силоси сабзиву карам, хасбедаи нарм; ғалладона ва партови он, хӯроки омехта ва ғайра. Гӯшти харгуш серғизо ва парҳезист. Пӯсти харгуши тирамоҳӣ ва зимистонӣ (баъди тулак) хеле хушсифат аст.

Инчунин кобед

saba

САЪБА

САЪБА, номи ду намуди паррандаест аз қатори гунҷишкҳо. Дарозии танаш 12 сантиметр, қисми пеши сараш …