ҒУЛОМДОРӢ, шакли таърихан аввалин ва нисбатан дурушти истисморро гуянд, ки мувофиқи он ғулом дар қатори олоти истеҳсолот моликияти хусусии ғуломдор буд. Ғ. асоси сохти ғуломдорӣ гардид. Ғуломдори хусусан асрҳои 17— ибтидои асри 19 дар мустамликаҳои қитъаи Америка, ки ба он ҳо аз Африка барои дар плантацияҳо кор кардан ғуломони зангиро меоварданд, ба миқьёси нисбатан калон вусъат ёфт ва аҳамияти бештари иқтисодӣ пайдо кард. Ғуломдори асосан дар давоми а. 19 (дар баъзе кишварҳои Африка чун Эфиопия ва Нигерия дар миёнаи а- 20) барҳам хурд.
Дар замони имрӯзаи асри 21 ғуломдорӣ то ҳол дар дигар шакл мавҷуд буда озодии инсонро дар интихоби ҳамсар, меҳнат, касб, дин ва ғайра маҳдуд менамояд.