ЭТЕ (Ethe) Ҳерман (13. 2. 4844, Стралсунди Гормания —1915, Англия), шарқшиноси немис. Шуъбаи забоншиносии Ун-тҳои Грейсвальд ва Лойпцитро хатм кардааст. С. 1865 ба унвони докторе ноил гашт. Баъдтар ба Мюнхен кучида, дар онҷо ба омузиши забонҳои форсию арабе ва туркӣ машғул шуд. С-ҳои 1875— 1915 дар Ун-ти Аберистуит (Англия) аз забонҳои шарқӣ дарс медод. Бо Э. Браун дустӣ дошт. Мақолаҳои зиёди Э. «Фирдавӣй — сарояндаи ишқ» (1872—73), «Рудакӣ-шоири аҳди Сомониён» (1873), «Гузаштагон ва муосирони Рудакӣ»(1875), «Ибни Сино — лирик» (1875) ва ғ. дар журналҳои илмии Германия ва Англия ба табъ расидаанд. Муҳимтарин тадқиқоти Э. «Таърихи адабиёти форсӣ аст, ки дар «Grundriss der ira-nischen Philologie» («Асосҳои филологияи эронӣ», 1896—1904) ба табъ расида, яке аз аввалин тадқиқот оид ба таърихи адабиёти форс-тоҷик дар Европа ба шумор меравад. Э. с. 1889 феҳристи нусхаҳои хаттии форсӣ, туркӣ, ҳиндӣ ва пуштуии китобхонаи Бодлеанро такмил дода, феҳристи дастнавнсҳои форсии китобхонаи Индиа-Офисро сохтааст. 9., инчунин маснавни «Шоҳ ва Дарвеш»-и Ҳилолиро ба забони немисӣ тарҷума карда, достони «Юсуф ва Зулайхо»-и мансуб ба Фирдавсӣ ва мунозираҳои Асадии Тӯсиро бо шарҳу тавзеҳот ба чоп расондааст.
- Муллоаҳмадов.